czwartek, 27 czerwca 2013

Zapowiedz wydawnictwa - karty Sukcesu



Karta Sukcesu – Kubek
Kubek symbolizuje pełnię życia.
W przypadku, kiedy osoba diagnozowana wybiera tę kartę jako odbicie siebie, oznacza to podświadomą chęć do zmiany swojego życia. Już dojrzała chęć do samorealizacji, do tego, by zostać samodzielną osobowością i znaleźć własną drogą. Człowiek pragnie poznawać coś nowego, znaleźć wyjście z tradycji, do których jest przyzwyczajony. Możliwe, że chce nauczyć się czegoś nowego od ludzi z innych kultur. Oprócz tego podświadomość jest gotowa do niespodzianek losowych. Następuje energetyczne wyjście poza granice tego, do czego jest przyzwyczajony.
            Człowiek chce przeżyć coś, co nim wstrząśnie, a nawet zmieni, zdejmie napięcie od tego, do czego jest przyzwyczajony. Podświadomie chce ingerencji jakiejś siły z zewnątrz. Wybierając tę kartę, chce zamknąć za sobą jakieś drzwi, które prowadzą do przeszłości i jego dążenia, myśli oraz wewnętrzne energie są ukierunkowane na budowanie przyszłości. Interesują go cele i nowe drogi, możliwość zmiany czegoś w swoim życiu. Często taka chęć pojawia się właśnie wtedy, kiedy klient nie czuje się komfortowo w sferze zawodowej. Mogą pojawiać się chęci zmiany pracy lub zmiany kwalifikacji. Klient jest gotowy do tego, by wytrzeć jakieś programy przeszłości po to, żeby zacząć od zera nowe życie. Dusza chce dotknąć swojego celu i człowiek wewnętrznie odczuwa przypływ sił, niezbędny do tego, by coś robić, by wdrożyć swoje pomysły. Klient pragnie doświadczyć radosnych, uskrzydlających przeżyć. Możliwe, że przejdzie to przy mocnym, emocjonalnym natchnieniu. Możliwe, że będzie to szansa na finalizację dzieła, które przez długi czas uważał za nieukończone. Niekoniecznie człowiek podchodził do zbiegów okoliczności absolutnie świadomie. Brak ukończenia mógł być ukryty głęboko, przeżywany jako stres i właśnie z tego wynikała chęć do zmian.
Posługując się językiem psychologii egzystencjalnej, człowiek chce na chwilę utracić poczucie przestrzeni i czasu. Także dany symbol może wskazywać na to, że człowiek chciałby na tyle, na ile jest to możliwe, dokonywać ekspansji w świat zewnętrzny. Możliwe, że chce zostawić tam swój ślad, chce być zauważonym i zrozumianym.
Wydajność to prawidłowe słowo, które odzwierciedla energetyczny stan człowieka. Klientowi należy doradzić, aby był bardziej zorganizowanym i uporządkowanym. Należy, by skoncentrował się na sprawach, które są najważniejsze. Należy przypomnieć mu o odpowiedzialności, która wypełnia życie, jeśli człowiek wchodzi w aurę zmian.
Sytuacja, w której klient neguje daną kartę, oznacza, że nie chce on dopuszczać do jakichkolwiek zmian w swoim życiu. Być może niezupełnie podoba mu się pozycja, w której się znajduje, lecz nie jest w stanie i nie ma w sobie tyle sił, aby znaleźć punkt, od którego można by odejść i zacząć działania. Czasami symbol na pozycji negacji mówi o tym, że człowiek nie jest gotów do tego, by pożegnać się ze swoimi stereotypami. Za ich ścianą czuje się bardziej chronionym. Nie jest zdolny do tego, aby zmiany przyjmować pozytywnie, lecz postrzega je jako destrukcję. Możliwe, że w sytuacji ekstremalnej znalazłby w sobie dość siły i woli do podjęcia walki, lecz później i tak ukierunkuje swoje wolą na odbudowanie tego, co zostało zniszczone, a nie na zbudowanie czegoś nowego w swoim życiu. 

autor Emma Lange

środa, 26 czerwca 2013

seminarium Krzyz Celtycki - rozpracowano przez Akademia Krzeczot









KALENDARZ CELTYCKI

W kalendarzu Celtyckim mamy 13 miesięcy. Każdemu z miesięcy przyporządkowane jest jedno drzewo.
Poszczególne miesiące trwają w przedziałach :

1.      24.12 do 20.01 – miesiąc brzozy                                                  – liczba 1
2.      21.01 do 17.02 – miesiąc jarzębiny                                               – liczba 2
3.      18.02 do 17.03 – miesiąc jesionu                                                  – liczba 3
4.      18.03 do 14.04 – miesiąc olchy                                                    – liczba 4
5.      15.04 do 12.05 – miesiąc wierzby płaczącej                                 – liczba 5
6.      13.05 do 09.06 – miesiąc głogu                                                    - liczba 6
7.      10.06 do 07.07 – miesiąc dębu                                                     - liczba 7
8.      08.07 do 04.08 – miesiąc ostrokrzewu                                         - liczba 8
9.      05.08 do 01.09 – miesiąc orzecha leśnego                                    – liczba 9
10.  02.09 do 29.09 – miesiąc winogrona (jeżyny)                              - liczba 10
11.  30.09 do 27.10 – miesiąc bluszczu                                               - liczba 11
12.  28.10 do 24.11 -  miesiąc trzciny                                                  - liczba 12
13.  25.11 do 23.12 – miesiąc czarnego bzu                                        - liczba 13

KRZYŻ CELTYCKI – w ujęciu numerologii karmicznej

                                                            III
                                                             I
                                   V                       II                   VI
                                                             IV
                                   VII                  VIII                IX

Pozycja I
Jest to pozycja drzewa czyli miesiąc narodzin (uwaga: Celtycki miesiąc). Sprawdzamy w którym miesiącu się urodziliśmy i to jest nasza pozycja I. Np. dla daty 13.06 miesiącem narodzin będzie miesiąc 7, miesiąc dębu.

Pozycja II
Dotyczy dnia urodzin. Dzień urodzin redukujemy do liczby jednocyfrowej. Np. jeśli ktoś się urodził 16-tego to dodajemy 1+6=7 – jego pozycja II wynosi 7, jeśli urodził się 29-go to dodajemy 2+9=11 i dalej dodajemy 1+1=2 – jego pozycja II wynosi 2.






POZYCJA I
Pozycja numer jeden oznacza liczbę miesiąca. Jest ona bardzo ważna, bo mówi o naszym „wygodnictwie mózgowym”. O tym do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Badania pokazują, że mózg pamięta to co już było i zawsze wraca do tego, co jest mu wygodne. Związki karmiczne można określić w ten sposób, że mózg wie co już było i powiela to samo zachowanie. Możemy nasz mózg nauczyć innych zachowań (np. bycia szczęśliwym), a żeby przyjął nową koncepcję potrzebne jest około 3-4 lat ćwiczeń. Lecz trzeba pamiętać, że o przeszłości nigdy się nie zapomina i nie odchodzi ona w 100 procentach.
Pierwsza pozycja podkreśla naszą indywidualność, mówi nam o tym co daje naszą siłę i witalność. Jest jak czuwający nad nami Anioł.
Jeśli nam jest źle, to możemy pójść pod nasze drzewo, przytulić się, usiąść pod nim i pomedytować, porozmawiać z nim w myślach. To drzewo dodaje nam siły.
Pozycja pierwsza wskazuje nam łączność z przodkami. Zmusza nas do myślenia twórczego, wpływa na kształtowanie naszego ciała twórczego (znajduje się ono po ciele mentalnym). Twórczość to poszukiwanie i odzyskanie nowych kształtów, odszukanie nowych dróg, swoich własnych.
Liczba pozycji jeden naucza nas jednocześnie jak spłacać nasze długi (tą karmę nazwiemy długami) i myśleć twórczo, czyli jak z tych długów (karmy) wyjść.

Każde drzewo z pozycji pierwszej daje nam projekcje pozytywne i projekcje negatywne. W zależności jaka droga człowiek kroczy, takie cechy może posiadać (negatywne bądź pozytywne).




 
Miesiąc drugi – Jarzębina (2)

Jarzębina to drzewo ogniste (żywioł ognia). Według wierzeń jej owoce sprawiały, że człowiek posiadał wiedzę. Leży na niej pieczęć boskości, błogosławieństwa.
Może to być talizmanem, ale może też być ciężkim brzemieniem, przekleństwem.
Jarzębina ma bardzo konkretne miejsce w ewolucji. Wyznaczony czas na konkretne zadanie.
Bardzo ważne jest wybieranie swej drogi życiowej. Ludzie w życiu jarzębiny mogą pojawiać się i znikać, przewijać się przez jej życie – dziś są, jutro już ich nie ma. W życiu każda stacja, każdy postój powinien być traktowany jak tranzyt. Mogą podróżować i zamieszkiwać obce kraje, ale przeważnie nie udaje im się na obczyźnie zrealizować siebie. Ponieważ u jarzębiny dusza wiąże siebie z określonym miejscem.
O jarzębinach mówią, że to są ludzie przyjaźni. W pozytywnym sensie potrafią umacniać relacje, zdolni do znoszenia cudzych wad, ustępujący, gotowi iść na kompromis.
Są to ludzie dobrzy, obowiązkowi, zawsze gotowi iść na pomoc. Ich charakter może być szlachetny ( w pozytywie).
Ludzie ci wzmacniają energię (zwiększają). Od nich zależy czy ich wnuczęta będą szczęśliwe. Oni są napędami swojego rodu. Jeśli ich energia jest negatywna, to całe pokolenie jest słabe. Jak energia jest pozytywna to zwiększają swoim wnukom potencjał.
Potrafią współpracować z innymi, potrafią też działać indywidualnie.
Legendy mówią, że te dusze nie zerwały swych więzi z elfami od których pochodzą. W zeszłym wcieleniu stracili kogoś bardzo ważnego, próbowali tę duszę wskrzesić. Chcieli poznać i zgłębić wiedze tajemną, by ta dusza mogła powrócić.
Dlatego ci ludzie rodząc się mają w podświadomości obraz osoby którą stracili. Bardzo ciężko jest im znaleźć osobę, z która będą się czuli komfortowo. Druidzi nazywali takie osoby ze znaku jarzębiny ludźmi poszukiwań. Oni szukali swojego przeznaczenia. Dzielili ludzi na swoich i obcych. Swój zawsze będzie swoim nawet jeśli będzie w stosunku do jarzębiny zachowywał się źle.
W negatywnym sensie w podświadomości tych ludzi zawsze będzie niezadowolenie. Może ono przyjmować różne odcienie i różne stopnie. Od irytacji do głębokiej depresji (wtedy takiego człowieka już nic nie jest w stanie zadowolić). Wiąże się to ze stratą osoby w poprzednim wcieleniu. Mógł być to kolega, mógł to być ktoś z rodziny, mogło to być dziecko – widać to obserwując w zależności do kogo jest teraz skierowana jej przyjaźń.
Do jarzębiny należy podchodzić z dystansem. Nie można od razu wymagać żeby nas polubiła. Jarzębina musi przemyśleć. Musi zeskanować człowieka, sprawdzić czy to swój czy to może nie jest swój.
Jeśli jarzębina ma dzieci, to są to powiązania karmiczne. Szczególnie jarzębina ma karmiczne więzi z synem. Zwłaszcza jeśli to jest jarzębina – matka. Partnera wybierają z tych dusz, którymi się już opiekowali. Dużo jarzębin narzeka, że partner nie jest samodzielny, że trzeba się nim opiekować, ale taka jest ich rola. Pamięta że w zeszłym wcieleniu się ta dusza opiekowała i tak jej zostało. Podświadomość wybiera tego, kim chce się opiekować.
Ważnym faktem jest to, że jarzębina rodzi się na tej ziemi, na której straciła osobę z którą była mocno związana.
Jarzębina pragnie zrobić wrażenie na otoczeniu od razu. Od razu chce, żeby wszyscy odnosili się do niej dobrze.
Ludzie z tą energią powinni poświęcać się nauce i wiedzy o starożytnych, zapomnianych sztukach. Wśród jarzębin są fantastyczni runiści. Oni potrafią pracować z symbolami, ze znakami. To jest ich energia. Druidzi uważali, że jarzębina używając takiego instrumentu jak Ogham potrafi uzdrowić z różnych chorób, nabrać potencjału, kwitnąć, żyć.
Drugi typ ludzi, którzy rodzą się w miesiącu jarzębiny, to są ci, którzy kiedyś zobaczyli wodnego ducha jeziora, zakochali się w nim i stracili na zawsze swój rozum. Ich dusza żyje cały czas spotkaniem z tą kobietą. Dlatego wielu mężczyzn wybiera na żony kobiety czułe, wrażliwe, łagodne, z długimi włosami, podobne do tego ducha jeziora.
Tacy ludzie są bardzo emocjonalni, słyszą tylko siebie. Inni ludzie mogą to postrzegać jako egoizm, ale tak naprawdę jarzębiny w ten sposób wyrażają swoją indywidualność. Ich zachowanie i ubiór mogą być wyzywające, bo przez to chcą pokazać, że są sobą, że mają prawo pokochać kogo chcą. Swym zachowaniem pokazują „ja jestem sobą, nauczcie się mnie”, ja jestem taki i tam musicie mnie przyjmować.
Jeśli jarzębina ma problemy ze zdrowiem, to znaczy, że nie przyniosła ofiary, która złożyć obiecała. Tak samo zdrowie jest wskaźnikiem tego, że w zeszłym wcieleniu lub teraz mógł taki człowiek źle odnosić się do swojego wroga. Jeśli szlachetnie postępował z wrogami, to teraz jego zdrowie będzie dobre i mocne.
Jeśli jarzębina choruje, to musi robić akty miłosierdzia, udzielać się charytatywnie,
Jeśli w okresie jarzębiny chorujemy, to jest moment na to, żeby komuś cos dać, oddać, działać charytatywnie. Wtedy nasze zdrowie się poprawi.
Trzeci typ ludzi urodzonych w okresie jarzębiny to typ matki, która chroniąc swoje dzieci przed niebezpieczeństwem zabiła wroga. Celtowie uważają, że osoba taka nie może być ukarana przez los za to co zrobiła (inaczej niż w hinduizmie – hindusi uważają, że za każde morderstwo należy ponieść karę). A jeśli matka potrafiła ochronić dziecko, to Cetlowie twierdza że śmierć przyszła po jakąś duszę (nie było dla niej ważne po jaką), a zabrała tą, która najmniej należała do Boga. I dlatego działanie matki jest usprawiedliwione, bez przypisania jej winy.
Ludzie jarzębiny mogą kierować swoją wolą. Chroniąc dzieci poszerzają swoje pole energetyczne.
Rytuały które wykonuje jarzębina powinny być związane z wodą.
Żeby żyć w zgodzie jarzębina powinna umieć ofiarowywać.

autor Emma Lange

niedziela, 23 czerwca 2013

To jest nowa ksiazka






Opis związku patriarchalnego przypomina instrukcję wychowywania dorastającej generacji. Czasami związek patriarchalny określany jest także jako dziecięcy. Oznacza to, że głównym i praktycznie jedynym celem takiego związku jest urodzenie i wychowanie dzieci oraz stworzenie szczególnego dziecięcego świata. Może jest też jeszcze jeden cel. Odnalezienie wolności, chociaż tu trzeba przyznać, że wstępowanie w związek z myślą o wolności brzmi nieco dziwnie.

Wyliczenie związku patriarchalnego jest bardzo proste. Małżonkowie albo urodzili się w tym samym roku albo różnica wieku między nimi jest podzielna przez cztery, np. dzieli ich cztery, osiem lub dwanaście lat. Jeśli chcemy określić związek patriarchalny na podstawie znaków, to trzeba pamiętać o istnieniu tzw. ideologicznych trójek, występujących co cztery lata: Koń – Tygrys – Pies, Kogut – Wąż – Bawół, Świnia – Kot – Koza, Szczur – Małpa – Smok. Za patriarchalny uważa się również związek dwóch znaków, znajdujących się w obrębie danej trójki, np. Konia i Konia, Konia i Tygrysa lub Tygrysa i Psa.
Teoria związkowa zakłada, że znaki męża i żony szukają u siebie określonej uczciwości i szczerości na zasadzie porównania lub romantyzacji. W związku patriarchalnym znaki odnajdują porównanie, lecz wyłącznie na poziomie językowym, np. w jaki sposób układamy sobie życie. Jeśli chodzi o typy myślenia partnerów, to różnią się one od siebie, z czego z kolei wynika główne ukierunkowanie działań w strategii związku. Należy tu umocnić ogólne podejście do układania życia i do życiowych zasad. W żadnym wypadku nie można ingerować w obszar indywidualnej twórczości, intelektualnych poszukiwań, itd.
Rozpatrując bardzo dokładnie szczegóły patriarchalnego, stworzonego dla dzieci związku, należy pamiętać, że jest idealny do wychowywania dzieci. Z tego wynika, że informacja danego, ślubnego horoskopu jest dodatkowym źródłem dla systemu wychowywania dzieci w całości.
Pierwsza cecha charakterystyczna dotyczy wieku. Samodzielne myślenie u kobiet zaczyna być bardziej aktywnym po czterdziestym roku życia, a więc każdy związek patriarchalny po czterdziestce kobiety przechodzi kryzys. Dlatego też podstawowe problemy w związku trzeba rozwiązać przed czterdziestym rokiem życia żony. Takie same wiekowe ograniczenia dotyczą i innych związków, w których dzieci stoją na pierwszym miejscu. Należy zapamiętać, że wszystkie sprawy po urodzeniu dzieci i ich wychowaniu, należy zakończyć przed czterdziestką partnerki. Jeśli chodzi o inną granicę, to dla zawarcia małżeństwa lepszym wariantem w przypadku kobiety są 24 lata. Dla urodzenia dzieci jest to wiek 28 – 30 lat. W przypadku mężczyzn, wstępujących w związek patriarchalny, nie ma tak zasadniczych ograniczeń.

Zwiazek partnerski 
 

Odczuwanie swojego terenu
Dosadnie mówiąc, w równym partnerstwie zbyt silne są przeciągi, zbyt słabe ściany i jest zbyt mało ciepła. Wychowanie w rodzinie, w której ojca i matkę można odróżnić wyłącznie po ubraniu, przynosi w końcu oczekiwane rezultaty pod postacią zbyt silnych dziewcząt i zbyt słabych chłopców. Tak rozpoczyna się reakcja łańcuchowa zacierania różnic płciowych i ciągłego niszczenia rodziny jako miejsca narodzenia oraz wychowywania dzieci.

Zachód, a teraz również Rosja, odczuły skutki parady stereotypów związku partnerskiego. Spada liczba narodzin dzieci, zwiększa się ilość rozwodów, dzieci coraz częściej przechodzą pod opiekę państwa i organizacji społecznych. Utrzymują się tylko te kraje, w których nadal silnie zaznaczają się stereotypy związku patriarchalnego. Oczywiście, powrót do przeszłości nie jest możliwy i nie da się zawrócić biegu historii. To, co obecnie dzieje się z kobietami, nie można nazwać inaczej niż rewolucją. Nawet w najpiękniejszym związku patriarchalnym kobieta już nie zachowuje się tak, jak wcześniej. Wina mężczyzny jest podstawowa. Nie jest on w stanie wyżywić rodziny przy jej wzrastających potrzebach.

Dlatego jedyne, choć paradoksalne wyjście, jest takie, aby zapomnieć o związku patriarchalnym i żyć w związku partnerskim z jego czasami niszczącymi prawami. A więc rodzić nie więcej niż jedno dziecko, tworzyć doskonałe, dziecięce instytucje i przede wszystkim planować każdy dzień wychowywania własnego dziecka choćby do siódmego roku życia wręcz na zapas i bardzo skrupulatnie.
Romantyczna, uwznioślająca miłość nie jest przeszkodą w wychowywaniu dzieci. Jednak ideały związku partnerskiego prowadzą małżonków nie tyle do romantycznej miłości, a do miłości intelektualnej, rywalizacyjnej, w której maksymalne znaczenie mają seks i seksualna twórczość. Taka miłość odciąga od problemów dzieci i neguje samą wartość wychowywania dorastającej generacji. W związku partnerskim główną wartością są stosunki między mężem a żoną.
Stąd wniosek: jeśli nagle odeszła miłość albo małżonkowie zaczynają sobie wzajemnie przeszkadzać, to należy natychmiast rozstać się, co było niemożliwe w granicach stereotypów związku patriarchalnego. To potwierdzały również prawa tamtych czasów. Nastanie epoki związków partnerskich automatycznie sprawia, że trzeba liczyć się ze wzrastającą liczbą rozwodów i obniżającym się zainteresowaniem dziećmi. Rosja bardzo długo trzymała się związków patriarchalnych i jako jedna z pierwszych przejdzie do związku duchowego. Niestety, dziś Rosjanie patrzą na nowoczesność i na Zachód jako na wzór związków partnerskich, których terytorium nieustannie poszerza się, jakby znajdowali się na terytorium równych związków, równego partnerstwa, co nie oznacza, że należy koniecznie kopiować wszystkie osiągnięcia Zachodu i niszczyć rodzinę jako instytucję.
 ... to iweilu czekawych zeczy sa zawarte w nowej ksiazce G Kwasha