KALENDARZ CELTYCKI
W kalendarzu Celtyckim mamy 13 miesięcy. Każdemu z miesięcy
przyporządkowane jest jedno drzewo.
Poszczególne miesiące trwają w przedziałach :
1.
24.12 do 20.01 – miesiąc brzozy –
liczba 1
2.
21.01 do 17.02 – miesiąc jarzębiny –
liczba 2
3.
18.02 do 17.03 – miesiąc jesionu –
liczba 3
4.
18.03 do 14.04 – miesiąc olchy –
liczba 4
5.
15.04 do 12.05 – miesiąc wierzby płaczącej –
liczba 5
6.
13.05 do 09.06 – miesiąc głogu -
liczba 6
7.
10.06 do 07.07 – miesiąc dębu -
liczba 7
8.
08.07 do 04.08 – miesiąc ostrokrzewu -
liczba 8
9.
05.08 do 01.09 – miesiąc orzecha leśnego –
liczba 9
10. 02.09
do 29.09 – miesiąc winogrona (jeżyny) - liczba 10
11. 30.09
do 27.10 – miesiąc bluszczu -
liczba 11
12. 28.10
do 24.11 - miesiąc trzciny -
liczba 12
13. 25.11
do 23.12 – miesiąc czarnego bzu - liczba
13
KRZYŻ CELTYCKI – w
ujęciu numerologii karmicznej
III
I
V II VI
IV
VII VIII IX
Pozycja I
Jest to pozycja drzewa czyli miesiąc narodzin (uwaga:
Celtycki miesiąc). Sprawdzamy w którym miesiącu się urodziliśmy i to jest nasza
pozycja I. Np. dla daty 13.06 miesiącem narodzin będzie miesiąc 7, miesiąc
dębu.
Pozycja II
Dotyczy dnia urodzin. Dzień urodzin redukujemy do liczby
jednocyfrowej. Np. jeśli ktoś się urodził 16-tego to dodajemy 1+6=7 – jego
pozycja II wynosi 7, jeśli urodził się 29-go to dodajemy 2+9=11 i dalej
dodajemy 1+1=2 – jego pozycja II wynosi 2.
POZYCJA I
Pozycja numer jeden oznacza liczbę miesiąca. Jest ona bardzo
ważna, bo mówi o naszym „wygodnictwie mózgowym”. O tym do czego jesteśmy
przyzwyczajeni. Badania pokazują, że mózg pamięta to co już było i zawsze wraca
do tego, co jest mu wygodne. Związki karmiczne można określić w ten sposób, że
mózg wie co już było i powiela to samo zachowanie. Możemy nasz mózg nauczyć
innych zachowań (np. bycia szczęśliwym), a żeby przyjął nową koncepcję
potrzebne jest około 3-4 lat ćwiczeń. Lecz trzeba pamiętać, że o przeszłości
nigdy się nie zapomina i nie odchodzi ona w 100 procentach.
Pierwsza pozycja podkreśla naszą indywidualność, mówi nam o
tym co daje naszą siłę i witalność. Jest jak czuwający nad nami Anioł.
Jeśli nam jest źle, to możemy pójść pod nasze drzewo,
przytulić się, usiąść pod nim i pomedytować, porozmawiać z nim w myślach. To
drzewo dodaje nam siły.
Pozycja pierwsza wskazuje nam łączność z przodkami. Zmusza
nas do myślenia twórczego, wpływa na kształtowanie naszego ciała twórczego
(znajduje się ono po ciele mentalnym). Twórczość to poszukiwanie i odzyskanie
nowych kształtów, odszukanie nowych dróg, swoich własnych.
Liczba pozycji jeden naucza nas jednocześnie jak spłacać
nasze długi (tą karmę nazwiemy długami) i myśleć twórczo, czyli jak z tych długów
(karmy) wyjść.
Każde drzewo z pozycji pierwszej daje nam projekcje
pozytywne i projekcje negatywne. W zależności jaka droga człowiek kroczy, takie
cechy może posiadać (negatywne bądź pozytywne).
Miesiąc drugi –
Jarzębina (2)
Jarzębina to drzewo ogniste (żywioł ognia). Według wierzeń
jej owoce sprawiały, że człowiek posiadał wiedzę. Leży na niej pieczęć
boskości, błogosławieństwa.
Może to być talizmanem, ale może też być ciężkim
brzemieniem, przekleństwem.
Jarzębina ma bardzo konkretne miejsce w ewolucji. Wyznaczony
czas na konkretne zadanie.
Bardzo ważne jest wybieranie swej drogi życiowej. Ludzie w
życiu jarzębiny mogą pojawiać się i znikać, przewijać się przez jej życie –
dziś są, jutro już ich nie ma. W życiu każda stacja, każdy postój powinien być
traktowany jak tranzyt. Mogą podróżować i zamieszkiwać obce kraje, ale przeważnie
nie udaje im się na obczyźnie zrealizować siebie. Ponieważ u jarzębiny dusza
wiąże siebie z określonym miejscem.
O jarzębinach mówią, że to są ludzie przyjaźni. W pozytywnym
sensie potrafią umacniać relacje, zdolni do znoszenia cudzych wad, ustępujący,
gotowi iść na kompromis.
Są to ludzie dobrzy, obowiązkowi, zawsze gotowi iść na
pomoc. Ich charakter może być szlachetny ( w pozytywie).
Ludzie ci wzmacniają energię (zwiększają). Od nich zależy
czy ich wnuczęta będą szczęśliwe. Oni są napędami swojego rodu. Jeśli ich
energia jest negatywna, to całe pokolenie jest słabe. Jak energia jest
pozytywna to zwiększają swoim wnukom potencjał.
Potrafią współpracować z innymi, potrafią też działać
indywidualnie.
Legendy mówią, że te dusze nie zerwały swych więzi z elfami
od których pochodzą. W zeszłym wcieleniu stracili kogoś bardzo ważnego,
próbowali tę duszę wskrzesić. Chcieli poznać i zgłębić wiedze tajemną, by ta
dusza mogła powrócić.
Dlatego ci ludzie rodząc się mają w podświadomości obraz
osoby którą stracili. Bardzo ciężko jest im znaleźć osobę, z która będą się
czuli komfortowo. Druidzi nazywali takie osoby ze znaku jarzębiny ludźmi
poszukiwań. Oni szukali swojego przeznaczenia. Dzielili ludzi na swoich i
obcych. Swój zawsze będzie swoim nawet jeśli będzie w stosunku do jarzębiny
zachowywał się źle.
W negatywnym sensie w podświadomości tych ludzi zawsze
będzie niezadowolenie. Może ono przyjmować różne odcienie i różne stopnie. Od
irytacji do głębokiej depresji (wtedy takiego człowieka już nic nie jest w stanie
zadowolić). Wiąże się to ze stratą osoby w poprzednim wcieleniu. Mógł być to
kolega, mógł to być ktoś z rodziny, mogło to być dziecko – widać to obserwując
w zależności do kogo jest teraz skierowana jej przyjaźń.
Do jarzębiny należy podchodzić z dystansem. Nie można od
razu wymagać żeby nas polubiła. Jarzębina musi przemyśleć. Musi zeskanować
człowieka, sprawdzić czy to swój czy to może nie jest swój.
Jeśli jarzębina ma dzieci, to są to powiązania karmiczne.
Szczególnie jarzębina ma karmiczne więzi z synem. Zwłaszcza jeśli to jest
jarzębina – matka. Partnera wybierają z tych dusz, którymi się już opiekowali.
Dużo jarzębin narzeka, że partner nie jest samodzielny, że trzeba się nim
opiekować, ale taka jest ich rola. Pamięta że w zeszłym wcieleniu się ta dusza
opiekowała i tak jej zostało. Podświadomość wybiera tego, kim chce się
opiekować.
Ważnym faktem jest to, że jarzębina rodzi się na tej ziemi,
na której straciła osobę z którą była mocno związana.
Jarzębina pragnie zrobić wrażenie na otoczeniu od razu. Od
razu chce, żeby wszyscy odnosili się do niej dobrze.
Ludzie z tą energią powinni poświęcać się nauce i wiedzy o
starożytnych, zapomnianych sztukach. Wśród jarzębin są fantastyczni runiści.
Oni potrafią pracować z symbolami, ze znakami. To jest ich energia. Druidzi
uważali, że jarzębina używając takiego instrumentu jak Ogham potrafi uzdrowić z
różnych chorób, nabrać potencjału, kwitnąć, żyć.
Drugi typ ludzi, którzy rodzą się w miesiącu jarzębiny, to
są ci, którzy kiedyś zobaczyli wodnego ducha jeziora, zakochali się w nim i
stracili na zawsze swój rozum. Ich dusza żyje cały czas spotkaniem z tą
kobietą. Dlatego wielu mężczyzn wybiera na żony kobiety czułe, wrażliwe,
łagodne, z długimi włosami, podobne do tego ducha jeziora.
Tacy ludzie są bardzo emocjonalni, słyszą tylko siebie. Inni
ludzie mogą to postrzegać jako egoizm, ale tak naprawdę jarzębiny w ten sposób
wyrażają swoją indywidualność. Ich zachowanie i ubiór mogą być wyzywające, bo
przez to chcą pokazać, że są sobą, że mają prawo pokochać kogo chcą. Swym
zachowaniem pokazują „ja jestem sobą, nauczcie się mnie”, ja jestem taki i tam
musicie mnie przyjmować.
Jeśli jarzębina ma problemy ze zdrowiem, to znaczy, że nie
przyniosła ofiary, która złożyć obiecała. Tak samo zdrowie jest wskaźnikiem
tego, że w zeszłym wcieleniu lub teraz mógł taki człowiek źle odnosić się do
swojego wroga. Jeśli szlachetnie postępował z wrogami, to teraz jego zdrowie
będzie dobre i mocne.
Jeśli jarzębina choruje, to musi robić akty miłosierdzia,
udzielać się charytatywnie,
Jeśli w okresie jarzębiny
chorujemy, to jest moment na to, żeby komuś cos dać, oddać, działać
charytatywnie. Wtedy nasze zdrowie się poprawi.
Trzeci typ ludzi urodzonych w okresie jarzębiny to typ
matki, która chroniąc swoje dzieci przed niebezpieczeństwem zabiła wroga.
Celtowie uważają, że osoba taka nie może być ukarana przez los za to co zrobiła
(inaczej niż w hinduizmie – hindusi uważają, że za każde morderstwo należy
ponieść karę). A jeśli matka potrafiła ochronić dziecko, to Cetlowie twierdza
że śmierć przyszła po jakąś duszę (nie było dla niej ważne po jaką), a zabrała
tą, która najmniej należała do Boga. I dlatego działanie matki jest
usprawiedliwione, bez przypisania jej winy.
Ludzie jarzębiny mogą kierować swoją wolą. Chroniąc dzieci
poszerzają swoje pole energetyczne.
Rytuały które wykonuje jarzębina powinny być związane z
wodą.
Żeby żyć w zgodzie jarzębina powinna umieć ofiarowywać.
autor Emma Lange
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz